ENTERALNA I PARENTERALANA PREHRANA

Autori: Bojan Đekić

Ustanova zaposlenja: Institut za plućne bolesti Vojvodine, Sremska Kamenica

Ključne riječi: enteralna prehrana, parenteralna prehrana, pacijenti, medicinska sestra/tehničar,nutritivna terapija

Kongres/Simpozij: ''4. Međunarodni kongres HDMSARIST-a''

Mjesto i vrijeme odrzavanja: Šibenik, 14.-17. travnja 2011. godine

Danas ,kada govorimo o ishrani bolesnika upotrebljavamo izraz nutritivna terapija.
Ranija istraživanja dodataka ishrani su imala za glavni cilj obezbijediti dovoljno kalorija za povećane metaboličke potrebe i uspostavljnaje balansa azota.
Na raspolaganju su gotovi dodatci za enteralnu ishranu, te rastvori za totalnu parenteralnu nutriciju (TPN).
Parenteralna prehrana primjenjuje se kod bolesnika kod kojih funkcija gastrointestinalnog trakta nije adekvatna, a to se pojavljuje u stanjima opstrukcije ili akutnog teškog pankreatitisa, peritonitisa, sindroma kratkog creva, te kod ileusa
parenteralna prehrana se također primjenjuje i kod dugotrajno hemodinamski nestabilnih bolesnika
Parenteralna prehrana može se izvoditi preko perifernog venskog puta ili preko centralnog venskog puta (v. subclavia ,v. jugularis interna, v. femoralis)
za parenteralnu prehranu koja će trajati kraći vremenski period upotrebljava se periferni venski put, a dugotrajna parenteralna prehrana izvodi se preko centralnih venskih katetera
Parenteralna prehrana se koristi kod
 Paraliza creva
 Hirurške operacije na GIT
 Dugotrajna hemodinamska nestabilnost
 Gastrointestinalno krvarenje
 Striktura jednjaka
 Trovanje korozivima
Enteralnu ishranu treba koristiti kada god je to moguće, aplikacijom nazoduodenalne sonde odnosno gastroduodenostomom kod pacijenata koji se duže leče.
Enteralna ishrana je prirodna, jeftinija, lakša i sa manje komplikacija nego TPN .
Hypokalorijska enteralna nutricija = povećanom mortalitetu

Naša iskustva pokazuju da pacijente hranimo hipokalorijski tj. zadovoljavamo oko 40 – 60 % energetskih potreba i da puno vremena protekne do optimalizovanog dnevnog kalorijskog unosa, a samu ishranu započinjemo u prvih 24 h
Zaključci
 Koristite EN
 Započnite EN izuzetno rano <24 h nakon intubacije
 Počnite odmah sa količinom koja zadovoljava kalorijske potrebe bolesnika
 Uklonite prećenje rezidualnog volumena iz protokola
 Koristite prokinetičke lekove, kao što je Erytromicinum u slučaju povraćanja
 Uvek postavite bolesnika pod uglom od 30 – 45 stepeni
 Prepoznajte pacijente sa visokim rizikom za povraćanje i usvojte veštine i znanja za njihovo sprečavanje
 Imajte protokole EN u vašem ICU

preuzmi dokument